Rokitnik zwyczajny W DONICZCE

W naturalnych warunkach występuje w Europie, na Kaukazie, w środkowej Azji i na Syberii, gdzie tworzy kolczaste zarośla na wilgotnych terenach.
Rokitnik jest to silnie rozgałęziony krzew lub rzadziej niskie drzewo, osiągający wysokość od 1,5 do 6 m. Wyglądem przypomina krzaczaste gatunki wierzb. Rośnie powoli, po 4 latach osiąga wysokość ok. 0,5 m. Młode pędy rokitnika są zakończone ostrymi cierniami. Liście są lancetowate, wąskie i krótkoogonkowe, miękko, srebrzyście owłosione, z wierzchu szarozielone, spodem srebrzyste. Mają długość do 7 cm, brzegi lekko podwinięte.

Rokitnik jest rośliną dwupienną. Męskie kwiaty o żółtozielonej barwie występują w pęczkach od dwóch do pięciu, żółte kwiaty żeńskie występują pojedynczo.

Owoce są niewielkie, w postaci małych pomarańczowych kuleczek, pojawiają się od sierpnia do października. Zebrane są w podłużne kępy przyczepione do powyginanych gałęzi. Z owoców można robić pyszne konfitury, soki, pasty i syropy. Mają przyjemny lekko kwaskowy smak. Proszek z suszonych owoców można wykorzystywać jako przyprawa do potraw mięsnych z dziczyzny lub sosów owocowych. Podczas gotowania roślina nie traci cennej witaminy C. Używa się ich także do produkcji leków. Zawierają bardzo dużo witamin C, E, F, K, P i prowitaminę A, dlatego ich spożycie jest bardzo korzystne dla zdrowia.

Roślina niezwykle wytrzymała na suszę, odporna na choroby i szkodniki, niewybredna w stosunku do gleby. Do dobrego wzrostu wymaga podłoża dobrze zdrenowanego i słońca. Mało jest roślin o tak małych wymaganiach. W celu uzyskania owoców należy wśród krzewów żeńskich posadzić przynajmniej jeden męski.

Doskonały do zakrzewiania nieużytków, rekultywacji gleb oraz obsadzania wybrzeża morskiego, brzegów jezior, rzek, skarp itp., ponieważ doskonale umacnia glebę, ze względu na liczne odrosty korzeniowe.